بولتون دولت اوباما را به سياسي کردن مسير فعاليت نهادهاي اطلاعاتي متهم کرد

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما؛ نماينده جنجالي اسبق آمريکا در سازمان ملل، دولت اوباما را به سياست زدگي نهادهاي اطلاعاتي و روند جمع آوري و تجزيه و تحليل اين اطلاعات متهم کرد.
«جان بولتون» در مقاله اي با عنوان « سياسي سازي سياست منع گسترش سلاح هاي کشتار جمعي» که در پايگاه اينترنتي «موسسه گيت استون» منتشر شده است نوشت: کره شمالي سال گذشته پيشرفت خود را هم در بخش سلاح هاي هسته اي هم در بخش موشک هاي بالستيک تسريع کرد و نگراني هايي را درباره توانايي هاي اطلاعاتي آمريکا ايجاد کرد. روزنامه نيويورک تايمز اخيرا در گزارشي نوشته بود زماني که دوره دولت باراک اوباما به پايان رسيد جامعه اطلاعاتي آمريکا در تحليلي به اين ارزيابي رسيد که پيونگ يانگ حدود چهار سال با دستيابي به علم پيچيده و فن آوري ضروري براي شليک کلاهک هاي هسته اي و هدف قرار دادن اهداف در قاره آمريکا فاصله دارد. بعد مشخص شد که اين ارزيابي درست نبوده است و کره شمالي سلاح هاي هسته اي و موشک هايي جديدي را آزمايش کرد و روزنامه نيويورک تايمز هم نوشت اين پيشرفت کره شمالي نشانه شکست نهادها و سازمان هاي اطلاعاتي و موضوعي جدي است. اما علت واقعي بسيار بدتر بود. اسنادي که در گزارش نيويورک تايمز ارائه شده اند نشان مي دهند که تيم باراک اوباما به شکلي خطرناک مسئله جمع آوري و تجزيه و تحليل اطلاعات را سياسي کرده بود چون مقام هاي ارشد تلاش کردند که برداشت نهادهاي اطلاعاتي را درباره پيشرفت هاي واقعي کره شمالي بپذيرند. اوباما در دوران رياست جمهوري خود سياست موسوم به تحمل راهبردي را در قبال کره شمالي پيگيري کرد که در واقع مترادف انجام ندادن هيچ اقدامي بود. تا زماني که نهادهاي اطلاعاتي ارزيابي مي کردند که تهديد کره شمالي تهديدي نزديک نيست اين ارزيابي در چارچوب راهبرد اوباما مبني بر انجام ندادن هيچ اقدامي قرار مي گرفت و اوباما هم مي توانست استدلال کند که توجيهي براي انجام دادن اقدامات جدي تر ضد کره شمالي وجود ندارد. نهادهاي اطلاعاتي در دوران اوباما به راحتي چنين تصويري را هم درباره ايران ارائه کردند. چون اوباما به شدت علاقمند به توافق هسته اي با ايران بود و بعد هم آن را دستاوردي همچون طرح خدمات درماني خود موسوم به اوباما کِر در دور اول رياست جمهوري اش، دانست. همچون کره شمالي چون برنامه ايران هم تهديدآميز نبود به همين علت تصور بر اين بود که خطري در مذاکرات طولاني و دستيابي به توافقي ناقص وجود ندارد. اما در هر دو مورد واقعيت بسيار پيچيده تر بود و اکنون هم شاهد هستيم که کره شمالي اکنون اين وضع خطرناک را به تدريج به نمايش مي گذارد. در دوره انتقال رياست جمهوري، اوباما به صراحت به ترامپ اعلام کرد که پيونگ يانگ مهم ترين چالش سياست خارجي وي خواهد بود. اما چگونه بود که اين واقعيت بعد از خروج اوباما از کاخ سفيد به بدترين چالش براي ترامپ تبديل شد. براستي اين همزماني به راحتي نشان مي دهد که دولت اوباما تا چه حد موضوع جمع آوري و تجزيه و تحليل اطلاعات را به مسئله اي سياسي تبديل کرده بود. اوباما که در دوران رياست جمهوري خود رويکرد تحمل راهبردي را در قبال کره شمالي اتخاذ کرده بود بعد از رفتن از کاخ سفيد به ترامپ اعلام کرد که کره شمالي بدترين چالش در سياست خارجي وي خواهد بود. افراد مطلع در دولت آمريکا مي دانند که سياست زدگي از طريق دستور کتبي از مقام ارشد و درخواست وي براي دستيابي به نتايج خاص در يک تحليل اطلاعاتي حاصل نمي شود بلکه برعکس اين سياست زدگي زماني حاصل مي شود که جامعه اطلاعاتي به اين نتيجه مي رسد که بايد اطلاعات و تحليل هايي را ارائه کند که خوشايند سياستمدران و تصميم گيران سياسي است. ارشدترين مقام هاي اطلاعاتي در دولت اوباما مانند رئيس سيا هم، چنين ديدگاهي درباره کره شمالي داشتند و تنها اطلاعاتي را که بنظر آنها خوب بود مي پذيرفتند و اطلاعاتي را که متناقض بود به کنار مي گذاشتند.
جان بولتون نماينده سابق آمريکا در سازمان ملل در پايان مقاله خود نوشته است قبل و بعد از جنگ دوم عراق، منتقدان جورج دبليو بوش و معاون وي ديک چني اتهام سياست زدگي را مطرح کردند زيرا چني و ديگران با سوالات سختي از سوي مسئولان بخش تجزيه و تحليل اطلاعات مواجه مي شدند. اما چنين سوالاتي براي کساني که به اطلاعات خود و تحليل خود از اطلاعات اطمينان دارند و ديدگاه هاي دقيقي را به تصميم گيران سياسي مي دهند کاملا عادي است. آن چه در دوران اوباما به وقوع پيوست کاملا متفاوت بود و در آن دوران تلاشي موذيانه و ايدئولوژيک انجام مي شد که نتايج تحليل هاي اطلاعاتي تغيير داده شود. بعد از اوباما کاخ سفيد در دوران ترامپ تلاش هاي زيادي براي ترميم امنيت ملي آمريکا انجام داد که از جمله اين اقدامات افزايش بودجه نظامي و تشديد اقدامات ديپلماتيک بود. در هر حال، از ميان برداشتن عواقب سياست زدگي بخش هاي اطلاعاتي، بايد در صدر دستورکار وي باشد.