بیماری های التهابی روده و خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما؛ محققان علوم پزشکی در دانشگاه نورث وسترن NORTHWESTERN UNIVERSITY آمریکا در مطالعه ای بیست ساله دریافتند مردان مبتلا به بیماری های التهابی روده به میزان چهار تا پنج برابر دیگر مردان در خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند.
محققان در گام نخست دریافتند مردان مبتلا به بیماری های التهابی روده مقادیر زیادتری آنتی ژن اختصاصی پروستات PSA دارند.
حدود یک میلیون مرد در آمریکا به بیماری های التهابی روده مبتلا هستند که شامل بیماری های مزمنی است که به نام بیماری کرون و بیماری کولیت اولسرو معروفند.
دکتر شیلاجیت کاندو و همکارانش می گویند این بیماریان باید از نظر احتمال ابتلا به سرطان پروستات دقیق تر از دیگر مردان مورد غربال گری قرار گیرند.
نتایج مطالعه این محققان در شماره اخیر نشریه اورولوژی اروپا منتشر شده است.
محققان در این مطالعه تعداد یک هزار و 33 مرد مبتلا به بیماری های التهابی روده را با گروه کنترل 9 هزار و 306 نفری افراد سالم مقایسه کردند. پس از 18 سال بررسی محققان دریافتند مبتلایان به بیماری های التهابی روده بیشتر از دیگر مردان در خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند و سطوح پی اس ای خون آنان نیز بالاتر است.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت­، سرطان پروستات در بعضی از آقایان به‌ صورت پنهان پیشرفت می‌کند و زمانی علائم خود را نشان می‌دهد که بیماری وارد مراحل پیشرفته شده است.
پروستات غده‌ کوچکی در بدن مردان است که دقیقا در زیر مثانه قرار دارد. تمام سلول‌های بدن ما با سرعت مشخصی رشد می‌کنند و تقسیم می‌شوند و بعد از مدتی از بین می‌روند. سرطان پروستات زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های پروستات با سرعت غیرعادی رشد ‌کنند و برخلاف سلول‌های عادی بعد از پایان عمر خود از بین نروند و تجمع سلول‌ها باعث به‌ وجود آمدن تومور در پروستات شود. تومور به‌وجود آمده با گذشت زمان می‌تواند به سایر بافت‌ها، غدد لنفاوی و در نهایت به استخوان‌ها سرایت کند.
سرطان پروستات دومین سرطان رایج در آمریکا و دومین دلیل مرگ‌های ناشی از سرطان در میان مردان است. در آمریکا از هر ۷ مرد ۱ نفر به سرطان پروستات مبتلاست. حدود ۲,۵ میلیون نفر در آمریکا درگیر این بیماری هستند. طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا سالانه ۳۰۰۰۰ مرد بر اثر سرطان پروستات جان خود را از دست می‌دهند.
مشکل در دفع ادرار؛ تکرر ادرار؛ ادرار با فشار کم؛ مشاهده‌ی خون در ادرار یا منی؛ تورم پاها؛ درد و ناراحتی در لگن یا مقعد؛ درد به هنگام انزال؛ ناتوانی‌های جنسی علائم اصلی این بیماری محسوب می شوند.
گاهی ممکن است سرطان به‌ صورت پنهان و بدون هیچ نشانه‌ای پیشرفت کند و ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد نشانه‌های خود را بروز دهد، بنابراین انجام آزمایش‌های منظم در پیش‌گیری و درمان به موقع سرطان پروستات نقش مهمی دارد.
آزمایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA): در این آزمایش میزان PSA خون اندازه‌گیری می‌شود. PSA نوعی پروتئین است که توسط غده‌ پروستات تولید می‌شود و با یک آزمایش خون ساده می‌توان میزان این ماده را در خون اندازه‌گیری کرد. مشکلاتی از قبیل التهاب، بزرگی پروستات یا سرطان باعث می‌شوند مقدار این ماده در خون از حد نرمال آن بیشتر شود.
ممکن است از سونوگرافی برای بررسی وجود تومور استفاده شود. چنانچه در معاینات اولیه مورد مشکوکی مشاهده شود، در مرحله‌‌ی بعد برای معاینه‌ی دقیق‌تر، بیوپسی یا همان نمونه‌برداری تجویز می‌شود. در نمونه‌ برداری قسمتی از بافت پروستات توسط سوزن مخصوص نمونه‌ گیری و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود.
پزشک بعد از نمونه‌ برداری و بررسی سلول‌های نمونه، نمره‌ای به نمونه‌‌ی موردنظر می‌دهد که معیار گلیسون (Gleason score) نام دارد. هرچه عدد این معیار بزرگ‌تر باشد، توده‌ی مورد نظر بد خیم‌ تر است. پاتالوژیست به کمک این معیار و آزمایش‌ها و معاینات انجام‌ شده، تشخیص می‌دهد که سرطان در چه مرحله‌ای است و تا چه حد به بافت‌ها و ارگان‌های اطراف خود سرایت کرده است.