به مناسبت سی و دومین سالگرد در گذشت واقف خانه موزه مقدم

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، موزه مقدم دانشگاه تهران و در حقیقت خانه مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار متعلق به یکی از درباریان آن زمان به نام محمدتقی خان احتساب‌الملک بوده است.
احتساب‌الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند.
حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد. از او نمایش‌نامه بسیار معروف «جعفرخان از فرنگ آمده» به جا مانده است. برادر کوچک‌تر محسن پس از اتمام تحصیلات خود در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر و باستان‌شناسی در سال ۱۳۱۵ به وطن بازگشت و به همراه همسر فرانسوی خود «سُلما کویومجیان» در خانه پدری؛ محل کنونی موزه مقدم زندگی مشترک خود را آغاز کردند.
این زوج باستان‌شناس در کنار فعالیت‌های علمی به گردآوری آثار و اشیا تاریخی و فرهنگی با هزینه شخصی پرداختند.
دکتر محسن مقدم، بسیاری از آثار ارزشمند جمع‌آوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده شده و ... را با الهام از فضا‌های سنتی تاریخی به نحو چشم‌گیری در جای جای این عمارت قدیمی نصب و برخی دیگر مانند کلکسیون‌های پارچه، چپق و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، صدف، تمبر، مسکوکات، مهر‌ها و اسناد تاریخی را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگهداری کرد.
در سال ۱۳۵۱، زنده یاد دکتر محسن مقدم، استاد ممتاز دانشگاه تهران، با توجه به علاقه وافرش به علم، تاریخ و هنر، خانه پدری خود را به همراه آثار نفیس گردآوری شده وقف دانشگاه تهران کرد.
استاد محسن مقدم در سال ۱۳۶۶ دار فانی را وداع گفت و پس از فوت همسر ایشان در سال ۱۳۶۹، تولیت موزه مقدم را در اختیار مستقیم دانشگاه تهران قرار داد و از سال ۱۳۸۸ این خانه به صورت موزه فعلی در منطقه ۱۱ شهرداری تهران افتتاح شد.
از ویژگی‌های بارز این موزه می‌توان به تنوع کلکسیون‌ها، تعداد آثار و قدمت اشیا و هم‌چنین همگون بودن فضای معماری با آثار تاریخی اشاره کرد، فضایی که با مساحتی برابر با ۲ هزار و ۱۱۷ مترمربع با شماره ۲۹۲۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
موزه مقدم تحت نظر معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران، فعالیت می‌کند و در خیابان امام خمینی (ره)؛ بعد از خیابان شیخ هادی واقع شده است و در تمام روز‌های هفته به غیر از دوشنبه و ایام سوگواری از ساعت ۹ صبح تا ۱۷ میزبان دانشجویان و اعضای هیأت علمی، علاقه‌مندان و پژوهشگران است.