درخواست همکاری بین المللی برای مقابله با کرونا

   به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاری فرانسه از مقر سازمان ملل ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز پنجشنبه با اجماع قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن بر همکاری بین المللی و چندجانبه گرایی برای مبارزه با کووید-۱۹ تاکید شده است.
این نخستین متن سازمان ملل از آغاز همه گیری این بیماری است.
پیش نویس قطعنامه ارائه شده از سوی روسیه که چهار کشور از آن حمایت می‌کردند، رقیب این قطعنامه بود و ناکام ماند. در این قطعنامه همچنین بر ضرورت رعایت کامل حقوق بشر تأکید و هر شکل از تبعیض، نژادپرستی و بیگانه ستیزی را در پاسخ به همه گیری این بیماری محکوم شد.
 این متن بر نقش مرکزی سازمان ملل متحد در این بحران بهداشتی و اقتصادی که جهانی شده است، تأکید شد.
قطعنامه‌ای که در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد از سوی شش کشور ارائه شده بود که عبارتند از سوئیس، اندونزی، سنگاپور، نروژ، لیختن اشتاین و غنا.
به گفته دیپلمات ها، در نهایت این متن با حمایت ۱۸۸ کشور از ۱۹۳ عضو سازمان ملل به تصویب رسید.
پنج کشوری که از این متن حمایت نکردند عبارت بودند از روسیه، جمهوری آفریقای مرکزی، کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا.
این کشور‌ها به نوبه خود از «بیانیه» پیشنهادی مسکو که می‌خواست رقیب قطعنامه تصویب شده باشد و علاوه بر همکاری بین المللی در آن درخواست صریح لغو عمومی تحریم‌های بین المللی وجود داشت، حمایت کردند.
روسیه که خود به علت مناقشه با اوکراین تحت چنین تدابیری قرار دارد، معتقد است این تحریم‌ها مانع مبارزه با این بیماری همه گیر است.
به گفته دیپلمات ها، آمریکا، اتحادیه اروپا، انگلیس و اوکراین به ویژه، پنجشنبه برای ممانعت از تصویب متن پیشنهادی روسیه که آن نیز قرار بود از طریق اجماع صورت گیرد، مداخله کردند.
در تفاوت با شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه‌هایی که در مجمع عمومی به تصویب می‌رسند الزام آور نیست، اما بر اساس تعداد کشور‌هایی که در یک رأی گیری آن را تصویب یا در تصویب از طریق اجماع از آن حمایت می‌کنند، ارزش سیاسی بالایی دارد.
تا به امروز، شورای امنیت سازمان ملل با وجود تلاش‌های زیاد، موفق به تصویب یک متن (درباره همه گیری کووید-۱۹) نشده است و به ویژه اختلاف بین آمریکا و چین بر سر منشاء این ویروس که واشنگتن می‌خواهد در متن آورده شود، مانع اصلی آن بوده است.
از سوی دیگر؛ چین و روسیه از اعضای دائم شورای امنیت که از حق وتو برخوردارند، برای مراجعه به شورای امنیت که مسئول صلح و امنیت در جهان است، برای پرونده‌ای که تاکنون عمدتا بهداشتی و اقتصادی بوده است، تردید دارند.