تمساح‌های ماقبل تاریخ مثل شتر مرغ راه می‌رفتند

تحقيق ها نشان می دهد قدمت این ردپاها بیش از ۱۱۰ میلیون سال است.

به دلیل مستقیم بودن مسیر رد پاها، محققان دریافتند که این حیوان دوپا بوده است.

این گونه جدید، «باتراکتوپوس گراندیس» نام‌گذاری شده است.

مارتین لاکلی، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «مردم فکر می‌کنند که تمساح‌ها، حیواناتی هستند که کار زیادی انجام نمی‌دهند و تمام روز در دهانه‌های رود نیل و یا نزدیک رودخانه‌های کاستاریکا دراز کشیده‌اند.»

«هیچ کس با خودش فکر نمی‌کند که دو پا بودن این موجود و توانایی راه رفتنش مثل شتر مرغ  یا تیرکس، به چه صورت است.» 

با توجه به این که هنوز هیچ  بقایای جسمانی از این حیوان یافت نشده است، موجودیت آن در مجموع بر طرح‌های فسیلی استوار است.

با این حال، پروفسور لاکلی می‌گوید که تنها توضیح، دو پا بودن این حیوان است.

او گفت: «می‌توانیم تمام نشانه‌ها و برجستگی‌های موجود در پوست را دقیقا، انگار که به دست خودتان نگاه کنید، ببینیم. آنها یک پای خود را جلوتر از پای دیگر قرار می‌دهند و در آزمایش تعادل می‌توانند روی خط مسقیم راه بروند و هیچ رد پای جلویی هم نیست».

پروفسور کیانگ سو کیم که نگارش این مقاله را در کنار جان دئوک لیم، سول می بای و آنتونی رومیلیو به عهده داشته است، دیدگاه پروفسور لاکلی را تایید کرد.

این امر به این دلیل است که پاشنه حیوان به صورت عمیق در فسیل به جای مانده است.

او گفت: «‌مسیرهای ردپاهای فسیل ما خیلی باریک به نظر می‌رسند و بیشتر شبیه این است که یک تمساح روی یک طناب محکم تعادل خود را حفظ می‌کند و با در نظر گرفتن نبودِ نشانه‌های مربوط به دُم، روشن می‌شود که این موجودات بر دوپا حرکت می کردند».

آنها مثل خیلی از دایناسورها حرکت می‌کردند، اما رد پاهای موجود، توسط دایناسورها به وجود نیامده است. دایناسورها و نوادگان پرنده آنها روی انگشتان پا راه می‌رفتند. با توجه به اثرات آشکار باقی مانده از پاشنه پای این تمساح‌ها، آنها همچون انسان‌ها روی بخش صاف پاهای خود راه می‌رفتند.

البته نتیجه این تحقیقات هنوز به طور کامل پذیرفته نشده است.

پروفسور فیل مانینگ، متخصص رد پای فسیل‌ها  که عضو این گزارش نبوده است، گفت: «نگاهی به ویدیوهای تمساح‌های زنده و جابه‌جایی پاهاشان وقتی که بر روی چهار پا راه می‌روند، نشان می‌دهد که در اواسط مسیرحرکت، جهت‌ها به سمت بیرون است نه داخل. با نگاه به جهت‌گیری‌شان، به نظر من بیشتر شبیه نوعی ردپای به وجود آمده توسط  دایناسورها است. اما حتی اگر تمساح هم باشند، متاسفانه هیچ فسیل استخوانی در دست نداریم که به ما اطلاعات بدهد».

یک طرح احتمالی دیگر این است که این حیوانات با استفاده از پاهای عقبی خود، از میان آبهای کم عمق عبور می‌کردند.

دانشمندان گفتند که این امر «غیرممکن» است، زیرا به نظر می‌رسد که این حیوانات بر کف پای خود راه می‌رفتند نه بر انگشتان پاهاشان.»